 |
| Roland Topor, Czarne krowy, tłum. Michał Krzykawski, Zakrzewo: Replika, 2014. |
Topor jest jakością samą w sobie. Kto go zna, ten wie, że jego proza i humor nigdy nie zawodzą, a kto nie zna, powinien nadrobić zaległości. Chimeryczny lokator to klasyka, a opowiadania z cyklu Café Panika są doskonałym przykładem czarnego humoru, jednak Topor to również bystry obserwator życia i krytyk współczesnej rzeczywistości. Po lekturze jego tekstów trudno zdecydować: śmiać się, czy płakać? W efekcie śmiejemy się przez łzy i płaczemy ze śmiechu. Zdecydowanie warto!
MICHAŁ WILK
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Cenimy Twoje zdanie, chcemy je poznać i będziemy bardzo wdzięczni za parę słów własnie od Ciebie. Nie krępuj się, pisz śmiało. Nie tolerujemy jednak komentarzy wulgarnych, nonsensownych, które niczego nie wnoszą. Takie komentarze będą usuwane.